Hallacı Mansur Kimdir? Asıl adı “Ebû’l Moğıt Huseyn bin Mansûr bin Mehemmed Beyzâvvî” olan Hallâc-ı Mansûr, 858 yılında doğmuş ve 26 Mart 922 tarihinde ölmüştür. Babasının mesleğinden dolayı “Hallâc” lakabını alan Hallâc-ı Mansûr’un en meşhur sözü “En-el Hak” (Ben Hakk’ım) ifadesidir. Bu ifade, Allah ile olan derin birliği ve tevhidi anlatmak için kullanılmıştır. Ancak bu…
Asıl adı “Ebû’l Moğıt Huseyn bin Mansûr bin Mehemmed Beyzâvvî” olan Hallâc-ı Mansûr, 858 yılında doğmuş ve 26 Mart 922 tarihinde ölmüştür. Babasının mesleğinden dolayı “Hallâc” lakabını alan Hallâc-ı Mansûr’un en meşhur sözü “En-el Hak” (Ben Hakk’ım) ifadesidir. Bu ifade, Allah ile olan derin birliği ve tevhidi anlatmak için kullanılmıştır. Ancak bu ifade, dönemin İslami otoriteleri tarafından küfür olarak kabul edilmiş ve Hallacı Mansur’un başına ciddi sıkıntılar açmıştır. 922 yılında Bağdat’ta idam edilmiştir.
Hallacı Mansur, “Tavasin” adlı eserinde, tasavvufi düşüncelerini ve mistik deneyimlerini kaleme almıştır. Bu eser, tasavvufi literatürde önemli bir yere sahiptir ve onun düşüncelerini anlamak için başvuru kaynağı olarak kullanılır. Hallacı Mansur’un etkisi, İslam dünyasında geniş bir yankı uyandırmış ve tasavvufi düşüncenin gelişiminde önemli rol oynamıştır. Onun mistik düşünceleri ve hayatı, pek çok sufi tarafından örnek alınmış ve tasavvuf edebiyatında geniş yer bulmuştur.
Idam edilmesi, onu bir tür tasavvufi şehit olarak kabul edilmesine yol açmış ve onun öğretisine olan ilgiyi daha da artırmıştır. Hallacı Mansur, İslam dünyasında mistik düşüncenin derinliklerini araştıran, cesur ve etkileyici bir figür olarak hatırlanmaktadır.
